مایه شرمساری

مایه شرمساری
منتشر شده در نشریه الف شماره123
سید محمد حسینی
دبیر سیاسی انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه سمنان

1-پس از روی کار آمدن دولت حسن روحانی و آغاز دور جدید مذاکرات با 6 قدرت جهان که 22 ماه به طول انجامید، در این مدت تمامی مشکلات کشور از آب خوردن مردم گرفته تا مشکل محیط زیست، رکود، نبود تکنولوژی، وجود تمامی تحریم ها و چه و چه و چه، همه به نتیجه مذاکره با 5+1 و به خصوص با آمریکا نسبت داده شد. حال که مذاکرات به نتیجه رسیده و برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) تدوین شده است، اما همچنان آش همان آش است و کاسه همان کاسه!

جالب تر اینجاست که در چند روز اخیر، مجلس سنای آمریکا با تمدید قانون ISA (تمدید تحریم های ایران برای مدت 10 سال)، عملا برجام را نقض کرد. این در حالی است که قلب رآکتور اراک خارج و با سیمان پُر شد. تمامی اورانیوم غنی شده 20 درصد به 5 درصد تبدیل و آب سنگین ما به خارج از کشور منتقل یا فروخته شد.
به قول آقای سیف، رئیس بانک مرکزی: « تقریبا هیچ چیز از برجام عاید ایران نشده است.»

2- روش و منش برخورد هر شخص و گروهی با منتقدانش، نشانگر میزان ظرفیت و اخلاق آن شخص و گروه است. از زمانی که دولت یازدهم به روی کار آمد، برخوردشان با منتقدین به هیچ عنوان زیبنده نبود.
رئیس جمهور و کابینه اش به دفعات و با الحان و الفاظ مختلف منتقدانشان را مورد لطف خود قرار داده اند!
الفاظی همچون افراطی، ترسو، بزدل، عقب مانده، بروید به جهنم، در فساد غوطه ورند، عصر حجری، متوهم، دین نشناس و… پایه ثابت برخوردشان با منتقدین است. دولتی که رئیسش هنگام دیدار با رئیس قوه قضائیه، به جای معرفی مدیران نجومی و شرکای حقوقی، خواهان بستن رسانه‌های منتقد و بخصوص روزنامه‌های منعکس‌کننده درد توده‌های مردم می‌شود که خود جای بسی تأسف دارد..
به هر حال بستن دهان منتقدین و برخوردهای زشت و زننده با آن ها روش اتخاذ شده دولت برای برخورد با منتقدین است.
3- بهبود معیشت مردم از جمله مهم ترین دغدغه های هر دولتی در دوره 4 ساله خود می تواند باشد. با بررسی وضعیت کارخانه ها و تولیدی های داخلی، به وضوح می توان دید که اوضاع بر وفق مرادشان نیست. تعطیلی کارخانجات بزرگی همچون ارج و اوضاع کساد خرید و فروش در بازارهای سراسر کشور خبر از سایه افکندن رکود بر اقتصاد ایران می دهد. گسترش رکود باعث افزایش میزان بیکاری در کشور می شود تا جایی که در تابستان 95 از 31 استان کشور، 24 استان دارای نرخ بیکاری دو رقمی بوده اند.
مردمی که با رکود و تورم و بیکاری دست و پنجه نرم می کنند، زمانی نارضایتی شان چندین برابر شده و کارت به استخوانشان می رسد که شاهد دریافت حقوق های نجومی توسط مدیران دولتی و اختلاس های چندین هزار میلیاردی توسط مسئولین هستند. از همه مهمتر زمانی است که عده ای نجومی بگیران را از ذخایر نظام می دانند و می گویند که اکثر حقوق‌های نامتعارف قانونی بوده است. به هر حال مردم با توجه رأیی که داده اند از دولت انتطار دارند تا به وعده هایش عمل کند. برای مثال اگر قبل از انتخابات می گوید که از مسکن مهر حمایت می کند، پس از انتخابات این طرح را مزخرف نخواند و یا قیمت خانه ها را به حدی بالا نبرد تا عده ای مجبور به انصراف شوند. با این کار مردمی که پس از خدا امیدشان برای خانه دار شدن به چنین طرح هایی است، دچار یأس و ناامیدی می شوند. مثال ها از این دست بسیار است اما…

4- جایگاه پاسپورت ایرانی در محافل بین المللی مقیاس دولت برای سنجش عزت ملی کشور بود تا جایی که در شعارهای تبلیغاتی خود قبل از انتخابات 92 دائما وعده ارتقا جایگاه پاسپورت ایرانی را می داد.
پس از این مدت نه تنها ارزش پاسپورت ایران و کرامت هموطنانمان در خارج از کشور بیشتر نشد، بلکه حوادث شرم آور و ناگواری در کشور های مختلف از جمله عربستان روی داد. از واقعه فرودگاه جده گرفته تا حادثه ناگوار منی در عید قربان. در این حادثه، دولت برای پیگیری اوضاع جانباختگان و امدادرسانی به مجروحان در خاک عربستان،دست به دامان کشورهای کوچک حاشیه خلیج فارس شد. مطمئننا عزت ایرانی هیچوقت نمی پذیرد تا مسئولین کشور که نماد مردم آن کشور در سطح بین الملل هستند، مقابل یکی از مسئولین کویت زانو زده و از او درخواست میانجی گری کند.
این سیر اتفاقات همین جا تمام نمی شود، تا جایی که نماینده معرفی شده ایران برای سازمان ملل، 300 روز پشت درهای این سازمان می ماند و آخر هم اجازه ورود نمی گیرد!

5- به هرحال مواردی که ذکر شد از جمله مسائلی است که مردم به صورت مستقیم با آن ها در ارتباط هستند.
قضاوت با خواننده محترم است که آیا مواردی که ذکر شد مایه شرمساری است یا لغو سخنرانی یکی از نمایندگان مجلس در شهر مشهد؟